Prins Hendrik, een levendige hedendaagse schietvereniging met een groots verleden en een zonnige toekomst. Toen op 9 september 1905 een groepje Amersfoortse jonge mannen besloot dat het tijd werd om een burger-schietvereniging op te richten, hadden zij naar alle waarschijnlijkheid nooit vermoed dat – ruim 100 jaar na de oprichting – nog steeds veel mannen, vrouwen, jongens en meisjes de schietsport beoefenen bij hún vereniging.
Prins Hendrik heeft in de afgelopen eeuw vele hoogtepunten, maar ook de nodige dieptepunten gekend. Hoogtepunten waren er in de vorm van de vele bekers, medailles en andere prijzen die door de leden in de wacht werden gesleept. De dieptepunten waren de periodes ten tijde van de twee wereldoorlogen. Buiten het leed van beide oorlogen, kwam daar voor de vereniging nog eens bij dat in de periode 1940-1945, de schietsport op gezag van de Duitse bezetter niet langer mocht worden beoefend en alle schietverenigingen en schutters hun wapens in moesten inleveren. Bovendien kregen veel van de leden ook nog een mobilisatiebestemming toegewezen, die vaak buiten de stad was gelegen.
Gedurende beide oorlogen kwam het clubleven noodgedwongen op een laag pitje te staan. Na 1945 heeft het zelfs enkele jaren gekost, door gebrek aan geld en andere middelen, om de vereniging weer op de rails te krijgen. Aan enthousiasme en inzet heeft het noch bij de leden, noch bij het bestuur, ooit ontbroken. Want uiteindelijk belandde de schietvereniging in de huidige accommodatie die staat als een huis, en biedt het een bloeiend verenigingsleven aan zo’n honderd enthousiaste leden.
De volledige historie van onze vereniging is terug te lezen in het boekje ‘Prins Hendrik – in 100 jaar van schutterij tot sportschieten’.